مرا به خاطر بسپار

آیا توانایی تشخیص مدل‌های کامپیوتری فراتر از توانایی انسان می‌رود؟

بازدید: 867 آخرین به‌روزرسانی: 16 خرداد 1403
امروزه دانشمندان به پیشرفت‌های بزرگی در هوش مصنوعی دست یافته‌اند. ابررایانه‌ها نیز جزء کلیدی پیشرفت هوش مصنوعی هستند. در این متن خبر جدیدی درباره پیشرفت‌های اخیر در حوزه یادگیری عمیق خواهیم خواند.
هدف یادگیری ماشین و یادگیری عمیق اغلب آموزش کامپیوترها برای پیش‌بینی یا طبقه‌بندی بر روی داده‌های برچسب‌گذاری شده است. وقتی دقیق و کارآمد بودن مدل‌های آموزش دیده ثابت شد، محققان از اطلاعات آموخته شده به جای تفسیر دستی مقادیر زیادی از اطلاعات استفاده می‌کنند. رویکردهای یادگیری عمیق بسیار کارآمدتر هستند و توانایی آن‌ها در تشخیص ساختارها و ارتباطات پنهان در داده‌ها گاهی حتی از توانایی انسان نیز فراتر می‌رود. ما می‌توانیم داده‌ها را از این طریق خیلی سریع‌تر پردازش کنیم، که ما را سریع‌تر به دانش مورد نیاز می‌رساند.
بدن انسان از تریلیون‌ها سلول تشکیل شده است و در هر سلول، DNA قرار دارد که ممکن است تحت جهش قرار گرفته و یک ناهنجاری ایجاد کند که به نوبه خود به بیماری منجر می‌شود. سلول‌ها معمولا مخلوطی از DNAهای هنجار و ناهنجار (به اصطلاح موزاییک) هستند. چالشی که دانشمندان با آن روبرو هستند تشخیص و درک این ساختار پیچیده است.
ابررایانه تریتون سن دیگو

ابررایانه تریتون سن دیگو

یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی جوزف گلیسون، از خوشه محاسبات مشترک تریتون (TSCC) در مرکز ابررایانه سن دیگو برای پردازش داده‌ها و آموزش مدل به منظور رونمایی از روش‌های جدید برای شناخت موزاییک DNA استفاده کرده است.
دکتر گلیسون و تیمش اخیراً ژن‌ها و مسیرهای جدیدی را در ناهنجاری رشد قشر مغز، طیفی از اختلالات که تا 40 درصد از صرع کانونی مقاوم به دارو را ایجاد می‌کنند، کشف کرده‌اند. تحقیقات آن‌ها نشان می‌دهد که چگونه مدل‌های تولید شده توسط کامپیوتر می‌توانند کار تشخیص انسان را به شیوه‌ای بسیار کارآمدتر تقلید کنند.

دکتر یانگ می‌گوید: خوشه محاسبات مشترک تریتون (TSCC) در ابررایانه سن دیگو  (SDSC) به ما اجازه می‌دهد مدل‌های تولید شده توسط یک برنامه تشخیص کامپیوتری به نام DeepMosaic را ترسیم کنیم و این شبیه‌سازی‌ها به ما این امکان را می‌دهد تا متوجه شویم زمانی که برنامه ابررایانه‌ای را برای شناسایی مناطق غیرعادی سلول‌ها آموزش دادیم، توانستیم به سرعت، هزاران گونه موزاییکی را از هر ژنوم انسانی بررسی کنیم. اگر این کار با چشم انسان انجام می‌دادیم غیر ممکن بود.
تا چه حد این مطلب برای شما مفید بود؟
بر اساس رای 2 نفر

اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.

ثبت نظر

نظر دادن